Dunyodagi qadimiy va boy tillardan biri boʻlgan oʻzbek tilimiz xalqimiz uchun milliy oʻzlik va milliy davlatchilik timsoli, bebaho maʼnaviy boylik, mamlakatimiz taraqqiyotida gʻoyat muhim oʻrin egallab kelayotgan qadriyatdir. Oʻzbek xalqining oʻziga xosligini, milliy yaxlitligini, shonli tarixga ega boʻlgan oʻtmishini va nurli kelajagini, xalq ruhini ifodalagan holda dunyoga tanitadigan koʻzgusi bu uning milliy tili va adabiyotidir.
Millat bilan birga yaralib, uning shonli tarixi bilan sokin va suronli davrlarni millati bilan hamnafas bosib oʻtib, xalqining dardi va quvonchiga sherik boʻlgan oʻzbek tilining bugungi kunda dunyo hamjamiyatidagi oʻrni ham tahsinga sazovordir.
Oʻzbek tilining xalqimiz ijtimoiy hayotida va xalqaro miqyosida rivoj topishi oʻzbek tiliga davlat tili maqomi berilishi bilan dunyo miqyosida oʻzbek degan nomni abadiy muhrlab berdi. Tom ma’noda bu oʻzbek xalqi uchun olamshumul hodisa edi. Alisher Navoiy, Mirzo Ulugʻbek, Beruniy, Amir Temur, Mirzo Bobur kabi siymolarimizning yaratgan asarlarini sayqallab bergan tilimiz tanazzulga uchrayotgan bir davrda, Mustaqillik bo`sag`asida ona tiliga, uning boy adabiyotiga boʻlgan e’tibor kuchaydi. “Davlat tili haqida”gi qonun muhtaram birinchi prezidentimiz
I.A. Karimovning “Hech kim oʻz millatini boshqalardan ustun qoʻymasligi kerak” degan qoidalariga asoslangan holda qabul qilindi. Shubhasiz suvsiz daryo boʻlmaganidek, tilsiz, adabiyotsiz millat ham boʻlmaydi. Biror millatga mansub boʻlgan til oʻsha millat bilan vujudga keladi, oʻsha millat bilan yashaydi, bardavom boʻladi. Qadim tarixga ega boʻlgan, dunyoga mashhur, ajdodlardan avlodlarga meros boʻlib kelayotgan asarlar bizning milliy tilimizda yaratilgan. Biz bu bebaho merosimizni asrab- avaylashimiz va uning imkoniyatlarini yanada kengaytirishimiz lozim. Tilimiz koʻnglimizning mulki, davlatimizning ulugʻ timsolidir. Uni asrash, rivojlantirish millatimizning yuksalishi demakdir.
Oʻzbek xalqining shon-u shuhratini tariflashga mingta Firdavsiy kerak boʻlganidek, ona tilimiz haqida ham qancha soʻzlasak shuncha oz. Oʻzbek tili asrlar osha shakllanib, taraqqiy etib keldi. Ajdodlarimiz zakovati tufayli jamlangan xazinamizga bebaho durlar qoʻshilib uning nafosati va imkoniyatlarini beqiyos darajaga oshirdi Tarix sahifalarida tilimizga, adabiyotimizga qilingan zugʻum va adolatsizliklarga koʻz yumdik. Qora kunlarimiz ortidan baxt tonglari otganidek bugungi kunda dunyoning rivojlangan mamlakatlarida oʻzbek tili o’qitilishi davlat dasturiga keritildi. Tarixiy shoh, benazir asarlarimiz dunyo tillariga tarjima qilinishi va dunyo adabiyoti durdonalaridan munosib oʻrin egallashi oʻzbek xalqining buyuk kelajagidan nishonadir. Bugungi kunda oʻzbek tili nafaqat turkiy tillar orasida, balki dunyo tillari orasida ham oʻzining ogʻzaki va yozma mukammal shaklga egaligi bilan ham ajralib turadi. Qon-qonimizga, jon-tomirlarimizga singib ketgan ona tilimiz oʻzining munosib mavqeyiga erishmoqda. Uning ravnaqi uchun jon kuydirmoq har birimizning millatimiz oldidagi munosib burchimizdir.
Mutafakkir Abdulla Avloniyning “Har bir millatning dunyoda borligini koʻrsatadurg’on oyinayi hayoti bu uning tili va adabiyotidur” – soʻzlari hech bir zamonda oʻz qimmatini yoʻqotmadi. Til, adabiyot millat bilan birga yashaydi. Millatning bor-yoʻgʻini tilning imkoniyatlari qanchlik qudratga ega ekanligidan hamda unga bo`lgan e’tibordan bilishimiz mumkin.
Xulosa qilib aytganda tilni sevish, uni ardoqlash bu – millatni sevish va uni ardoqlash bilan teng hisoblanadi. Til – millat koʻzgusi deb bejiz aytilmagan. Bugungi kunda jahonning barcha mamlakatlarida davlatimiz delegatsiyalari tashrifi, yoshlarimiz yutuqlari, sportchilarimiz gʻalabalari sharafiga oʻzbek tilida madhiyalar kuylanmoqda. O`z ona tilini avaylash va uning goʻzalligi va jozibasini ajdodlarga meros qoldirish, dunyoga tanilishida oʻz hissasini qoʻshish vatan sharafini ko`klarga ko`tarishga bel bog`lagan har bir o`zbekning kun tartibiga qo`ygan shiori bo`lishi lozim.
J.Dosimbetov,
Davlat xizmatlari agentligi Bosh maslahatchisi